Rustdag in Nilaveli

Vandaag een rustdag, dat betekent lekker genieten van zon, zee, & zwembad.

Voor de avond hebben we een leuk Italiaans restaurant gevonden op tripadvisor, is een km of 3 verderop. In het donker net te ver om te lopen, we liggen nogal afgelegen. 
We zien een tuk tuk bij het hotel naast ons staan en vragen of hij ons naar het restaurant wil brengen. De tuk tuk chauf kent het restaurant niet, maar met wat vragen onderweg komen we aan bij het ‘Memo café’. 
We zien daar ook weinig beweging buiten dus vragen de tuk tuk of hij ons na het eten ook weer wil ophalen en dat belooft hij!

We lopen het restaurantje binnen, wat een heerlijke sfeer ! Er staan tafeltjes met stoelen, maar ook barok- bankjes en wat kussens op de grond, je kunt eten/ drinken op een plekje waar jij het fijn vindt.... 
Wij zoeken een plekje met een tafel, want er moet uiteraard gekaart worden😉

Ook zien we dat we niet met cc kunnen betalen, oei, zoveel cash hebben  we niet bij ons! Een geldautomaat is niet in de buurt en onze tuk tuk is al weg! We besluiten gewoon te gaan eten en als de tuk tuk ons na het eten komt ophalen, kan Joost even met hem gaan pinnen, vervolgens weer terug om de rekening te betalen. Zo gezegd , zo gedaan.

Het restaurant is druk en het duurt allemaal erg lang! Te lang, volgens Joost en jullie weten, als Joost honger heeft wordt hij kribbig 🤣
Het liefst had hij weggegaan, hij stond op gegeven moment al buiten😂
Maar we hadden geen keus, moesten tenslotte op onze tuk tuk wachten... 
Ik deed nog een laatste poging om in ieder geval te mogen bestellen , en dat lukte 😃

2 uur later ..... 

Eenmaal ons eten op tafel, bleek het t wachten zeker de moeite waard te zijn, de pasta’s & pizza’s zijn heerlijk en super vers !!

Na het eten spreken we de eigenaar nog even, die had de irritatie ook wel gevoeld 🙈
Blijkt dat hij dit restaurant pas een paar weken heeft en dit succes had hij simpelweg niet verwacht. Super leuk om Chris ontmoet te hebben. 

Alles was snel vergeten toen hij ons volstopte met ijs & wijn , de tip nam hij niet eens aan, moesten we maar aan de tuk tuk geven en dat hebben we gedaan!

Nu lekker naar ons bedje en morgen vroeg op, door naar Sigiriya